https://youtu.be/SCGV1tNBoeU

Αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις παγκοσμίως για τις βιομηχανίες, ανεξαρτήτως κλάδου δραστηριότητας. Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση (Industry 4.0) αναμένεται να αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας τους και να επηρεάσει και την βιομηχανία των πλαστικών. «Η βιομηχανία 4.0 έχει τη δυνατότητα να αλλάξει σημαντικά τη βιομηχανία πλαστικών. Η ανάπτυξη των «έξυπνων εργοστασίων» θα δημιουργήσει καταπληκτικές ευκαιρίες για τους κατασκευαστές  και σύντομα θα μπορέσουμε να βελτιστοποιήσουμε τις διαδικασίες παραγωγής με τρόπους που σήμερα είναι δύσκολο να φανταστούμε» επισημαίνει ο διευθυντής των υπηρεσιών προς τα μέλη της Βρετανικής Ομοσπονδίας Πλαστικών (BPF), Στέφεν Χαντ. Η βιομηχανία 4.0 είναι μια τεχνολογική μετάβαση προς εξελιγμένα μοντέλα που θα απασχολήσει τα επόμενα χρόνια την παγκόσμια βιομηχανία πλαστικών, κατ’ επέκταση και την ελληνική, αν και όπως σημειώνεται σε διεθνή έρευνα, η χώρα μας βρίσκεται πολύ πίσω στην μετάβαση σε αυτό το νέο μοντέλο. Σύμφωνα με παγκόσμια μελέτη της «PwC», οι εταιρείες εκτιμούν ότι η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση (Industry 4.0) θα αποφέρει σημαντικά οφέλη όσον αφορά τα κόστη, την αποδοτικότητα και τα κέρδη των επιχειρήσεων, ενώ η ζήτηση για ειδικούς στην πληροφορική και την ασφάλεια δεδομένων αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις.

 

Οι επενδύσεις άρχισαν – 907 δις δολάρια ετησίως ως το 2020

Στο εξωτερικό οι ηγέτες της βιομηχανίας αναβαθμίζουν ψηφιακά τις βασικές λειτουργίες των οργανισμών τους, αλλά και της εφοδιαστικής τους αλυσίδας.

Ταυτόχρονα, εμπλουτίζουν το χαρτοφυλάκιο προϊόντων τους με ψηφιακές λειτουργίες και εισάγουν καινοτόμες ψηφιακές υπηρεσίες. Οι εταιρείες σε όλο τον κόσμο επιθυμούν να επενδύσουν το 5% περίπου των ψηφιακών εσόδων τους στον ψηφιακό μετασχηματισμό. Με βάση τους κλάδους της βιομηχανίας που συμμετείχαν στην έρευνα της PwC, το 5% των ψηφιακών εσόδων αντιστοιχεί σε συνολική ετήσια επένδυση ύψους 907 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Στο επίκεντρο αυτών των επενδύσεων θα είναι ψηφιακές τεχνολογίες, όπως αισθητήρες ή συσκευές σύνδεσης, καθώς και λογισμικό και εφαρμογές, όπως τα συστήματα εκτέλεσης παραγωγής. Ζητήματα στα οποία αναφερθήκαμε ενδελεχώς στο προηγούμενο τεύχος του περιοδικού «Πλαστικά Χρονικά».  Επιπλέον, οι εταιρείες θα επενδύσουν στην εκπαίδευση των εργαζομένων τους και στην υλοποίηση των απαιτούμενων οργανωτικών αλλαγών. Πάνω από τις μισές από αυτές τις εταιρείες (55%) εκτιμούν ότι θα αποσβέσουν αυτές τις δαπάνες μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Αυτά είναι τα συμπεράσματα της παγκόσμιας έρευνας της PwC «Industry 4.0: Building the Digital Enterprise», στην οποία συμμετείχαν πάνω από 2.000 εταιρείες από 9 κλάδους της βιομηχανίας σε 26 χώρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της μετάβασης, οι μάνατζερ που συμμετείχαν στην έρευνα προβλέπουν μέση μείωση του κόστους κατά 3,6% και μέση αύξηση των εσόδων κατά 2,9% ετησίως. Σε απόλυτα μεγέθη, τα ποσοστά αυτά αντιστοιχούν σε εξοικονόμηση κόστους ύψους 420 δισ. δολαρίων και ταυτόχρονη αύξηση εσόδων ύψους 495 δισ. δολαρίων. Με την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας μετασχηματισμού, οι επιτυχημένες βιομηχανίες θα έχουν μετατραπεί σε πραγματικές ψηφιακές επιχειρήσεις, με τα φυσικά προϊόντα στον πυρήνα τους, αναβαθμισμένες με ψηφιακές πλατφόρμες και καινοτόμες υπηρεσίες με βάση τα δεδομένα. Αυτές οι ψηφιακές επιχειρήσεις θα συνεργάζονται με τους πελάτες και τους προμηθευτές τους με βιομηχανικά ψηφιακά οικοσυστήματα.

Η έλλειψη εξειδίκευσης εμπόδιο στον δρόμο προς την 4η βιομηχανική επανάσταση

Στην πορεία προς την 4η βιομηχανική επανάσταση, οι εταιρείες που συμμετείχαν στην έρευνα δεν προβληματίζονται τόσο για την απόκτηση της απαραίτητης τεχνολογίας όσο για την έλλειψη εσωτερικής ψηφιακής κουλτούρας, οράματος και εκπαίδευσης αλλά και την έλλειψη εξειδικευμένων στελεχών. Για παράδειγμα, σχεδόν το 40% των εταιρειών που ερωτήθηκαν βασίζονται στις ικανότητες ανάλυσης μεμονωμένων εργαζομένων, ενώ δεν διαθέτουν τμήμα που ασχολείται αποκλειστικά με την ανάλυση δεδομένων. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός επηρεάζει όλους τους τομείς δραστηριότητας ενός οργανισμού. Αυτό σημαίνει ότι, από τη μια πλευρά, οι εταιρείες χρειάζεται να ενσωματώσουν καλύτερα τις διαδικασίες και να αναβαθμίσουν ψηφιακά την κάθετη ροή δεδομένων τους, από την ανάπτυξη προϊόντων και τις προμήθειες μέχρι την παραγωγή και τη διαχείριση της μεταφοράς και διανομής των προϊόντων. Από την άλλη πλευρά, σημαίνει οριζόντια συνεργασία με βασικούς προμηθευτές, πελάτες και άλλους κρίκους της αλυσίδας αξίας, π.χ. εφαρμογή λύσεων παρακολούθησης και εντοπισμού (track and trace) για την παρακολούθηση της ροής των προϊόντων. Για τις εταιρείες αυτό σημαίνει δημιουργία πολύπλοκων ψηφιακών λύσεων.

 

Η Ελλάδα μακριά από τις ψηφιακές εξελίξεις



Οι στόχοι του ψηφιακού μετασχηματισμού διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Παρά το γεγονός ότι οι εταιρείες σε όλο τον κόσμο προχωρούν με την υλοποίηση της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, η μελέτη δείχνει ότι οι στόχοι διαφέρουν μεταξύ γεωγραφικών περιοχών. Οι όμιλοι στην Ιαπωνία και τη Γερμανία χρησιμοποιούν την ψηφιακή τεχνολογία κυρίως για να αυξήσουν την αποδοτικότητά τους και την ποιότητα των προϊόντων τους. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η τάση που έχει αρχίσει να επικρατεί είναι η ανάπτυξη νέων επιχειρηματικών μοντέλων που βασίζονται στην ψηφιακή προσφορά προϊόντων και υπηρεσιών και στην παροχή αυτών των προϊόντων και υπηρεσιών με ψηφιακό τρόπο το ταχύτερο δυνατό. Οι κατασκευαστικές εταιρείες στην Κίνα επικεντρώνονται στο να μπορέσουν να ανταποκριθούν καλύτερα στον διεθνή ανταγωνισμό μειώνοντας τα κόστη.

Ο εντεταλμένος σύμβουλος της PwC δρ Κώστας Μητρόπουλος, σχολιάζοντας τη μελέτη σημείωσε: «Η νέα βιομηχανική επανάσταση υλοποιείται με την ταχύτατη ψηφιοποίηση των επιχειρηματικών λειτουργιών, αλλά και την ενσωμάτωση ψηφιακών δυνατοτήτων σε βιομηχανικά προϊόντα. Παγκοσμίως αυτό θα φέρει επενδύσεις ύψους 900 δισ. δολαρίων ετησίως. Δυστυχώς, η Ελλάδα βρίσκεται μακριά από τις ψηφιακές εξελίξεις. Οι επενδύσεις στη βιομηχανία έχουν μειωθεί στο 40% της προ κρίσης εποχής και η ψηφιοποίηση της είναι αργή. Αν δεν αλλάξουν οι συνθήκες, σε λίγα χρόνια τα ελληνικά προϊόντα και οι υπηρεσίες θα έχουν πρόβλημα ένταξης και επιβίωσής τους στις διεθνείς αγορές. Η επενδυτική ανάκαμψη με στόχο την ψηφιοποίηση είναι αναγκαία συνθήκη για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της χώρας». Πριν από περίπου δέκα χρόνια η βιομηχανία φαινόταν καταδικασμένη στις Δυτικές χώρες. Κοινός τόπος για όλους ήταν η μη ύπαρξη μέλλοντος για εταιρείες, που δεν μετανάστευαν προς την Ασία του χαμηλού εργατικού κόστους. Σήμερα, τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο επειδή έχει αυξηθεί το εργατικό κόστος σε αυτές τις χώρες. Οι προηγμένες τεχνικές μέθοδοι, η τεχνολογία αισθητήρων, οι αυτοματισμοί και τα δίκτυα επικοινωνίας -τα κυριότερα κομμάτια δηλαδή της βιομηχανίας 4.0 – έχουν αλλάξει τη διαδικασία παραγωγής, όπως την γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Η βιομηχανία 4.0 είναι μια νέα βιομηχανική επανάσταση.