Ο Διευθύνων Σύμβουλος της «EuPC», Alexandre Dangis εγκαινιάζει τη νέα ιστοσελίδα του Συνδέσμου Βιομηχανιών Πλαστικών Ελλάδος με μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης και σχολιάζει τα ζητήματα της επικαιρότητας, που απασχολούν την παγκόσμια βιομηχανία των πλαστικών. Παράλληλα, αναφέρει τον
μονόδρομο της υιοθέτησης ενός εναλλακτικού μοντέλου ανάπτυξης για τις ελληνικές βιομηχανίες πλαστικών και υποστηρίζει ότι παρά τον εντεινόμενο πόλεμο κατά του υλικού:
«δεν θα υπάρξει ποτέ ένας κόσμος χωρίς πλαστικά» «Σ.Β.Π.Ε.»: «Τα πλαστικά είναι το μοναδικό υλικό που υπόκειται σε συνεχείς νομοθετικές ρυθμίσεις. Οι απαγορεύσεις και οι χρεώσεις στις πλαστικές σακούλες παγκοσμίως, οι προτεινόμενες χρεώσεις για τα πλαστικά μιας χρήσης στη Μεγάλη Βρετανία και οι απαγορεύσεις στη Γαλλία. Τα πλαστικά καλαμάκια φαίνεται να είναι το επόμενο επεισόδιο στον «πόλεμο» που οι ακτιβιστές και οι περιβαλλοντολόγοι εξαπολύουν στα πλαστικά. Μήπως τελικά βιώνουμε τη μετάβαση σε έναν κόσμο χωρίς πλαστικά; Ποια είναι η άποψη της «EuPC» σχετικά με τις αυξημένες απαγορεύσεις και χρεώσεις για τα πλαστικά προϊόντα και τι μπορεί να γίνει για να αλλάξει η αντίληψη των πολιτών για το υλικό»;
«A.D.»: «
Δεν θα υπάρξει ποτέ ένας κόσμος χωρίς πλαστικά. Αντιθέτως τα πλαστικά συμβάλλουν σημαντικά τόσο στην ευημερία όσο και στην προστασία των ανθρώπων. Είναι αδιανόητο να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς αυτό το φανταστικό πολυμερές υλικό. Ωστόσο, όσον αφορά τα ζητήματα που αφορούν το τέλος του κύκλου ζωής ενός προϊόντος, οι βιομηχανίες μας θα πρέπει να προωθήσουν και να διασφαλίσουν τη δημιουργία καλύτερων συστημάτων ανακύκλωσης. Για δεκαετίες, η βιομηχανία παραγωγής πλαστικών υλικών ενδιαφερόταν ελάχιστα για την ανακύκλωση πλαστικών απορριμμάτων και προτιμούσε την φαινομενικά εύκολη λύση της ανάκτησης ενέργειας καθώς και την εξαγωγή αποβλήτων.
Σήμερα τόσο ο κόσμος όσο και ο καταναλωτής έχουν αλλάξει. Οι εξαγωγές και η μεταφορά των απορριμμάτων στο εξωτερικό δεν είναι μια βιώσιμη λύση στον σημερινό κόσμο και οι
απαγορεύσεις δεν αποτελούν λύσεις για τη δημιουργία μιας πιο αποτελεσματικής κυκλικής οικονομίας. Από την άλλη πλευρά, οι χρεώσεις μπορούν να υποστηρίξουν τη μείωση της υπερκατανάλωσης, όπως για παράδειγμα στις σακούλες μεταφοράς και να βοηθήσουν στην επαναφορά της διαχείρισης αποβλήτων σε ελεγχόμενο σημείο.
Τέτοια μέτρα είναι φυσικά αποτελεσματικά μόνον εάν τα τέλη χρησιμοποιηθούν για την εξυπηρέτηση του πραγματικού σκοπού της ανακύκλωσης και για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο, εκεί δηλαδή, όπου προέρχονται τα απόβλητα. Η πληρωμή των τελών είσπραξης απορριμμάτων πρέπει να αποφέρει οφέλη στις τοπικές κοινωνίες, ώστε να καταστεί δυνατή η ανακύκλωση πλαστικών στις συγκεκριμένες περιοχές.
Η ξεχωριστή συλλογή των πλαστικών αποβλήτων, η ανακύκλωση αυτών των αποβλήτων και συνέχεια η παραγωγή νέων προϊόντων αποτελεί την καλύτερη λύση για να γίνει η βιομηχανία πλαστικών υλών περισσότερο βιώσιμη και φιλική προς το περιβάλλον. Ένα άλλο κρίσιμο σημείο για να αλλάξει η αντίληψη των πολιτών σχετικά με τα ζητήματα αυτά
είναι η εκπαίδευση του κοινού για τα πλαστικά και την ανακύκλωσή τους. Οι καταναλωτές πρέπει να γνωρίζουν την ανάγκη της ξεχωριστής συλλογής πλαστικών απορριμμάτων για την ανάπτυξη αποτελεσματικών συστημάτων ανακύκλωσης.
Για να επιτευχθεί πραγματική η αλλαγή, η λύση είναι η συνεργασία όλων των εμπλεκομένων. https://youtu.be/Oqmz6-TiRAs
«Σ.Β.Π.Ε.»: «Η πολυαναμενόμενη «Στρατηγική για τα Πλαστικά» (Strategy for Plastics) θα δημοσιευθεί τις επόμενες εβδομάδες (σ.σ. η συνέντευξη δόθηκε στις 11 Ιανουαρίου). Τι προσδοκά η «EuPC» από την Στρατηγική και ποιο θα ήταν το χειρότερο δυνατό σενάριο για την βιομηχανία πλαστικών»;
«A.D.»: «Το χειρότερο δυνατό σενάριο για τη βιομηχανία πλαστικών θα ήταν να αφεθεί εντελώς στα χέρια των ρυθμιστικών αρχών τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μια περίπτωση δηλαδή, όπου οι τοπικές, εθνικές και ευρωπαϊκές αρχές θα συλλέγουν φόρους για να διαχειριστούν το ζήτημα των πλαστικών απορριμμάτων.
Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να προκαλέσει τεράστια προβλήματα και στρεβλώσεις στην ευρωπαϊκή αγορά και αναποτελεσματικότητα στη χρήση και τη διανομή των συλλεγόμενων κεφαλαίων. Η «EuPC» αναμένει από τη «Στρατηγική για τα Πλαστικά» της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι τόσο οι ρυθμιστικές αρχές όσο και η βιομηχανία των πλαστικών, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, θα μπορέσουν να συνεργαστούν για να επιτύχουν μια καλύτερη βιομηχανία πλαστικών το 2040.
Οι σημαντικότερες πτυχές για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι η κατασκευή υποδομών στην Ευρώπη για τη συλλογή, η ανακύκλωση και η επαναχρησιμοποίηση όσο περισσοτέρων πλαστικών είναι δυνατόν. Ο μετασχηματισμός μιας βιομηχανίας τόσο μεγάλης και κατακερματισμένης, όπως αυτή της βιομηχανίας των πλαστικών, που αποτελείται από περισσότερες από 60.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δεν θα συμβεί εν μία νυκτί. Εάν οι σωστοί στόχοι καθοριστούν και υποστηριχθούν από συγκεκριμένου κανόνες, τότε πιστεύω ότι θα έχουμε μια λογική ευκαιρία για να επιτύχουμε.
https://youtu.be/wj-gpwwqpPo
«Σ.Β.Π.Ε.»: Η ευρωπαϊκή βιομηχανία πλαστικών έχει δεσμευτεί να συμβάλει στην επίτευξη της κυκλικής οικονομίας. Πρόσφατα, οι ευρωπαϊκές βιομηχανίες πλαστικών επιβεβαίωσαν την υποστήριξή τους στο πακέτο κυκλικής οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που θα αντιμετωπίσει η βιομηχανία πλαστικών κατά τη μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία και ποιος θα είναι ο ρόλος των πλαστικών σε αυτή;
«A.D.»: Τα πλαστικά έχουν τεράστιες δυνατότητες και θα συμβάλουν στο πακέτο της κυκλικής οικονομίας της Ε.Ε. Οι προτεινόμενες εθελοντικές δεσμεύσεις της ευρωπαϊκής βιομηχανίας πλαστικών θα οδηγήσουν στην αύξηση της κυκλικότητας πολλών πολυμερών. Δεδομένου ότι όλα τα πολυμερή δεν έχουν τις ίδιες εγγενείς ιδιότητες στην ανακύκλωση, χρειάζεται να αρχίσουμε να αναπτύσσουμε περαιτέρω τις επιλογές χημικής ανακύκλωσης σε συνεργασία με τους παραγωγούς πολυμερών. Αρκετά έργα έχουν ήδη αρχίσει και είμαι πεπεισμένος ότι η βιομηχανία θα συνεχίσει να αποτελεί πρωτοπόρο σε αυτήν την καινοτομία με ή χωρίς δημόσια υποστήριξη.
Για να επιτύχει, απαιτούνται ισχυρές συνεργασίες σε ολόκληρη την αλυσίδα αξίας, συμπεριλαμβανομένων των ιδιοκτητών εταιρειών, των OEMs (Original Equipment Manufacturers), των συλλεκτών απορριμμάτων και των εμπόρων λιανικής πώλησης. Τα πλαστικά προϊόντα μας αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της νεοσυσταθείσας πλαστικής οικονομίας και όλοι οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να συνεργαστούν για να διατηρήσουν τα ρεύματα αποβλήτων υπό έλεγχο.
Δύο πολύ καλές και λειτουργικές συνεργασίες υπάρχουν ήδη και μπορούν να χρησιμεύσουν ως σημείο αναφοράς για μελλοντικές πρωτοβουλίες: Το VinylPlus® (PVC) και το PETCORE Europe (PET). Ωστόσο, πρέπει να προταθούν νέες πλατφόρμες και να αρχίσουν το έργο τους εντός του 2018. https://youtu.be/fpsjvJj7M-8
«Σ.Β.Π.Ε.»: Τα θαλάσσια απορρίμματα είναι ένα περίπλοκο θέμα που επηρεάζει τους ωκεανούς, τις θάλασσες και τα ποτάμια και δυστυχώς η βιομηχανία πλαστικών βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα σε ότι αφορά το θέμα αυτό. Τι κάνει η βιομηχανία πλαστικών για να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα και ποιες είναι οι προτεραιότητες για το μέλλον;
«A.D.»: Οι αιτίες για τα θαλάσσια απορρίμματα είναι η «συμπεριφορά των καταναλωτών» και η έλλειψη κατάλληλων υποδομών συλλογής αποβλήτων σε ορισμένες χώρες. Απαιτείται περισσότερη εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας μας και ιδιαίτερα στα σχολεία. Δεν μπορεί να συνεχιστεί το μοντέλο της κοινωνίας, που απορρίπτει ανεύθυνα τα απορρίμματα της και πρέπει όλοι να εξασφαλίσουμε ότι η επόμενη γενιά θα γαλουχηθεί με τις σωστές αξίες. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει για παράδειγμα όλα τα παιδιά μας να τοποθετούν τα πλαστικά απορρίμματα τους σε χωριστούς κάδους αποκομιδής απορριμμάτων. Ταυτόχρονα, αν αυτά τα παιδιά δουν επιτυχημένες πρωτοβουλίες ανακύκλωσης στην τοπική τους κοινωνία, θα κατανοήσουν πλήρως την αξία μιας πιο κυκλικής οικονομίας. Μέχρι σήμερα, ο πραγματικός κόσμος της ανακύκλωσης πλαστικών δεν ήταν πάντοτε ορατός σε τοπικό επίπεδο.
Στόχος θα πρέπει να είναι να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα ανακύκλωσης σε χώρες με προβληματικές υποδομές συλλογής και ανακύκλωσης πλαστικών απορριμμάτων. Πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι μία από αυτές (μόνο το 37,1% των πλαστικών απορριμμάτων συσκευασίας ανακτήθηκε στην Ελλάδα το 2015). Μια οργάνωση που αντιμετωπίζει με πολύ συμπαγή τρόπο τη θαλάσσια ρύπανση είναι το «Waste Free Oceans» (WFO – Ωκεανοί χωρίς Απορρίμματα).
Το «WFO» είναι ένα διεθνές ίδρυμα που ασχολείται με τους καθαρισμούς της θαλάσσιας ρύπανσης σε τοπικό επίπεδο και μετατρέπει τα πλαστικά απόβλητα σε προϊόντα προκειμένου να φτάσει το μήνυμα του στους καταναλωτές. Επιπλέον, εργάζονται για την εκπαίδευση της κοινωνίας μας. Το «WFO» δημιούργησε για παράδειγμα ένα πολύ ωραίο βιβλίο για παιδιά το οποίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και προωθείται τοπικά στα σχολεία από εταιρείες και οργανισμούς.
https://youtu.be/QiMUwZjGkx4
«Σ.Β.Π.Ε.»: Όπως γνωρίζετε, η ελληνική οικονομία συνεχίζει να βρίσκεται σε αναταραχή. Η ελληνική βιομηχανία πλαστικών προσπαθεί να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση και το αποτέλεσμα δεν γεννά πάντα αισιοδοξία. Ποια είναι η γνώμη σας γενικά για την ελληνική βιομηχανία πλαστικών; Επίσης, θα θέλετε να στείλετε ένα μήνυμα στους αναγνώστες της νέας ιστοσελίδας του Συνδέσμου
www.ahpi.gr ;
«A.D.»: Το μήνυμά μου προς την ελληνική βιομηχανία είναι: «ο κόσμος έχει αλλάξει και έτσι έχει συμβεί και με τη βιομηχανία πλαστικών.
Οι εταιρείες που για δεκαετίες συνήθισαν να θεωρούν την κερδοφορία της επιχείρησης τους ως δεδομένη, θα πρέπει να καταλάβουν ότι η αλλαγή έχει ήδη συντελεστεί. Οι εταιρείες που
δεν προσαρμόζονται σε αυτή την αλλαγή θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες επιβίωσης ενώ φαίνεται ότι θα υπάρξει περαιτέρω αναδιάρθρωση της βιομηχανίας μεταποίησης πλαστικών στην Ελλάδα.
Ιδιαίτερα για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, που απ’ ότι γνωρίζω υπάρχουν πολλές στην Ελλάδα, είναι αναγκαίο να αναζητήσουν συνεργασίες. Οι επιχειρήσεις πρέπει
να διευρυνθούν προκειμένου να αναπτυχθούν και να παραμείνουν ανταγωνιστικές τόσο σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η καινοτομία είναι το κλειδί. Συνεπώς, οι ελληνικές εταιρείες πρέπει να αναζητήσουν νέες αγορές εκτός της χώρας τους και να επενδύσουν στην ανάπτυξη νέων δραστηριοτήτων, όπως για παράδειγμα τη δημιουργία νέων προϊόντων με ανακυκλωμένα πολυμερή.
Η «EuPC» διεξάγει μια ενδιαφέρουσα έρευνα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τη χρήση ανακυκλωμένων πλαστικών υλικών προκειμένου να παροτρύνει περισσότερες εταιρείες να σκέφτονται κυκλικά. Οι ελληνικές εταιρείες πρέπει να εξετάσουν αυτή την έρευνα και να προβούν στη δική τους ανάλυση.
Τα επιχειρηματικά μοντέλα δεν λειτουργούν πλέον για δεκαετίες, αλλά για πέντε χρόνια το πολύ. Η μεταβολή της δυναμικής τους είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσουν οι επιχειρήσεις να επιτύχουν τώρα αλλά και στο μέλλον».