ViewBlogArticle

01.09.2017

Τα νέα του Συνδέσμου

To 3o Συμπόσιο Πλαστικών: "Τα πλαστικά μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά με το περιβάλλον"

Την ευθύνη για την μόλυνση του περιβάλλοντος έχουν οι άνθρωποι και όχι τα υλικά ήταν το γενικό συμπέρασμα από το 3^ο Συμπόσιο Πλαστικών, όπου κοινός τόπος ήταν ότι θα πρέπει να κλιμακωθεί η διαπαιδαγώγηση των πολιτών, να μεγιστοποιηθεί η ανακύκλωση και η ανάκτηση της ενέργειας, για τις οποίες θα πρέπει να γίνουν επενδύσεις…

Σε μια από τις πλέον καθοριστικές συγκυρίες της σύγχρονης Ελλάδας, όπου ένα ζοφερό πέπλο την έχει «τυλίξει», μια αναλαμπή δημιουργικότητας «άναψε» την Παρασκευή 4 Νοεμβρίου του 2011 στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Το 3^ο Συμπόσιο που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Πλαστικών Ελλάδος, με θέμα «Πλαστικά και περιβάλλον - λέμε ναι στην αρμονική τους συνύπαρξη» αποτέλεσε μια όαση δημιουργικότητας σε μια χώρα που έχει «φυλακιστεί» από την μέγγενη της μελαγχολίας. Το περιβάλλον και η ορθή διαχείριση των πλαστικών απορριμμάτων ήταν το βασικό θέμα που κυριάρχησε, επί περίπου 5 ώρες, στο Συμπόσιο, όπου παρέλασαν πλήθος διακεκριμένων ομιλητών από την παγκόσμια βιομηχανία επισφραγίζοντας με την παρουσία τους την σημαντικότητα των εργασιών.

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου, Ιωάνης Κασελίμης καλωσόρισε τους παραβρισκόμενους, που κατέκλυσαν για ακόμη μια φορά την αίθουσα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, αποκαλύπτοντας την φιλοδοξία των διοργανωτών. «Σκοπός των εκδηλώσεων αυτών είναι να αναδείξουμε τα προβλήματα και μέσω του διαλόγου και της ανταλλαγής απόψεων όλων των εμπλεκομένων μερών να επιδιώξουμε λύσεις. Λύσεις πρακτικές και εφαρμόσιμες, οι οποίες θα έχουν ως κεντρική φιλοσοφία την επίτευξη του εφικτού αυτού αποτελέσματος, το οποίον θα είναι η συνισταμένη των απόψεων όλων των παραγόντων οι οποίοι υπεισέρχονται. Δεν είναι λογικό να πούμε ότι καταργούμε το τάδε προϊόν γιατί έχει αυτά και αυτά τα μειονεκτήματα και να παραβλέψουμε τα πλεονεκτήματα που αυτό μας δίνει. Δεν είναι επίσης λογικό να μην λάβουμε υπ’ όψιν μας τί επιπτώσεις θα έχει στην ζωή μας αυτό που θα το αντικαταστήσει. Με την λογική αυτή προχωρήσαμε στον σχεδιασμό αυτού του Συμποσίου ώστε να εξετάσουμε την εν γένει επίδραση των πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον και πώς πρέπει να δράσουμε ώστε να αναδείξουμε και να εκμεταλλευτούμε όλα τα πλεονεκτήματα που μας παρέχουν τα πλαστικά προϊόντα και συγχρόνως να περιορίσουμε τα μειονεκτήματά τους, τα οποία και υπαρκτά είναι και επιπτώσεις έχουν. Για τον λόγο αυτό καλέσαμε ως ομιλητές εξέχουσες προσωπικότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που σχετίζονται με τον ευρύτερο χώρο των πλαστικών. Είναι εδώ μαζί μας:

Ο Καθηγητής κύριος Κιελίνι, Καθηγητής Χημείας στο Πανεπιστήμιο της Πίζας με ιδιαίτερη εμπειρία στην διάσπαση των πλαστικών.

Η κυρία Μαριατζιοβάνα Βετέρε ως εκπρόσωπος της COREPLA του Ιταλικού δηλαδή κονσόρτσιουμ για την διαχείριση των αποβλήτων πλαστικών συσκευασιών που με πολύ μεγάλη επιτυχία προχωρά στην Ιταλία.

Ο κύριος Μπέρναρντ Μερξ, Πρόεδρος της EuPR και αρμόδιος για την υλοποίηση του WFO project της EuPC.

Ο Κύριος Άντριου Μπάρκλεϊ, πρόεδρος του γκρουπ των Biobased και Degradable πλαστικών της Ένωσης Βρετανικών Πλαστικών.

Ο κύριος Κολλιόπουλος εκ μέρους της εταιρίας PLASTIKO που ειδικεύεται στην αναγέννηση πλαστικών.

Ο κύριος Ζιώμας εκ μέρους του European Council κατασκευαστών VINYL.

Θέλω θερμά να τους ευχαριστήσω για την προθυμία με την οποίαν δέχθηκαν την συμμετοχή τους στην ανάπτυξη των θεμάτων του Συμποσίου αυτού.Δεν είναι όμως μόνον αυτοί που θα μας βοηθήσουν να αποκτήσουμε μίαν σφαιρική ενημέρωση σχετική με το θέμα του Συμποσίου μας είναι και πολλοί άλλοι που από την θέση του ακροατηρίου και κατά την διάρκεια του Στρογγυλού Τραπεζιού θα συμβάλουν στην ανάλυση του προβλήματος και την υποβολή προτάσεων.Έχουν κληθεί να συμμετάσχουν στις εργασίες του Συμποσίου αυτού εκπρόσωποι μέσων επικοινωνίας, κρατικών φορέων, πανεπιστημίων ως και όλοι οι εκπρόσωποι Μ.Κ.Ο. που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σχετίζονται με θέματα περιβάλλοντος. Είναι πράγματι λυπηρό το γεγονός ότι εκπρόσωποι περιβαλλοντικών οργανώσεων που δεν χάνουν ευκαιρία να ασχοληθούν με θέματα περιβάλλοντος και πολλές φορές στρέφονται άδικα εναντίον των πλαστικών απέφυγαν να είναι ομιλητές στο Συμπόσιο αυτό καίτοι κληθέντες. Εύχομαι στο μέλλον η συνεργασία μας να εξελιχθεί καλύτερα. Δεν καλέσαμε εδώ όσους εκφράζουν απόψεις εναντίον των πλαστικών για να τους καταγγείλουμε · τους καλέσαμε για να πάρουν μέρος στην ανάλυση του θέματος «Πλαστικά και Περιβάλλον» και να προτείνουν λύσεις και όχι αφορισμούς. Στην πραγμάτωση αυτού του Συμποσίου μεγάλη συμβολή είχαν.

Α. Οι βασικοί μας χορηγοί

Εταιρία ORBIT POLYMERS και IONIAN CHEMICALS

Εταιρία WELLS PLASTICS LTD

Β. Οι χορηγοί μας

Εταιρία ACTEGA

Εταιρία BRITE COLORS

Εταιρία ΔΕΛΤΑ ΧΗΜΙΚΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ (Ε.Ε.Α.Α.)

Εταιρία NGR – Αυστριακή Αναγέννηση

Εταιρία PELLENC ST France – διαχωρισμό πλαστικών αποβλήτων

Γ. Οι υποστηρικτές μας

Εταιρία ΜΑΚ ΠΑΚ ΑΕ

Εταιρία ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΚΡΗΤΗΣ ΑΒΕΕ

Eταιρία SGS

Εταιρία SODA BLASTING

Δ. Οι χορηγοί επικοινωνίας

Το περιοδικό ALL PACK

Η ημερήσια εφημερίδα «ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ»

Ο σταθμός ΣΚΑΪ ο οποίος κάνει πράξη την ευαισθησία του για το περιβάλλον με τις συνεχείς δράσεις τις οποίες αναπτύσσει.

Συνεργαστήκαμε άψογα μαζί του κατά την διάρκεια του καλοκαιριού προσφέροντας πλαστικές σακούλες στο πρόγραμμα δράσης «Καθαρίζουμε την Ελλάδα».

Ευχαριστούμε θερμά τον ΣΚΑΪ, διότι μας έδωσε την δυνατότητα το καλοκαίρι να ενημερώσουμε τους πολίτες για τις απόψεις που οι βιομηχανίες των πλαστικών έχουν για την ανακύκλωση, την διαπαιδαγώγηση της Κοινής Γνώμης, για την διαχείριση των πλαστικών αποβλήτων μετά την χρήση τους.

Ευχαριστούμε επίσης τον ΣΚΑΪ γιατί αβίαστα δέχθηκε να είναι χορηγός επικοινωνίας του Συμποσίου αυτού.

Όμως στυλοβάτης όλων των προσπαθειών που καταβάλει την τελευταία διετία ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Πλαστικών Ελλάδος για την ενημέρωση της Κοινής Γνώμης επάνω στα θέματα που σχετίζονται με τα πλαστικά προϊόντα είναι ο Χρυσός Χορηγός μας η εταιρία: Ε. ΡΗΓΑΣ ΑΕ.

Δεν ρωτάμε την εταιρία ΡΗΓΑΣ ΑΕ εάν δέχεται να είναι χορηγός μας όταν προγραμματίζουμε μία εκδήλωση · μας έχουν δηλώσει ότι θα είναι «ΧΡΥΣΟΣ ΧΟΡΗΓΟΣ» μας σε κάθε εκδήλωση. Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα για την εταιρία «ΡΗΓΑΣ ΑΕ» γνωστή άλλωστε σε όλους μας.

Θα περιορισθώ σε ένα μεγάλο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» κατέληξε ο κύριος Κασελίμης.

Τις εργασίες του Συμποσίου κήρυξε ο πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», Νίκος Κανελλόπουλος. «Ο Δημόκριτος ενδιαφέρεται πολύ να αναπτύξει στενούς δεσμούς με τα μέλη του Συνδέσμου. Ο Δημόκριτος συμπλήρωσε πριν από μερικές ημέρες 50 χρόνια ιστορίας και πλέον διαγράφει μια νέα τροχιά. Εκτός από τις επιστημονικές έρευνες πλέον θα πραγματοποιεί και εφαρμογές με στόχο να γίνει η ελληνική βιομηχανία πιο ανταγωνιστική. Δεν θέλουμε να κάνουμε πολλά πράγματα, μιας και δεν έχουμε τις δυνατότητες. Επιλέγουμε να πραγματοποιήσουμε λίγα πράγματα αλλά καλά έτσι ώστε να γίνουν οι ελληνικές επιχειρήσεις πιο ανταγωνιστικές. Φιλοδοξία μας είναι να διοργανώσουμε ένα συνέδριο με τις επιχειρήσεις των πλαστικών και των ερευνητικών κέντρων έτσι ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις συνεργειών, ώστε να καλυφτούν οι ανάγκες και των δύο πλευρών. Η παροχή υπηρεσιών είναι το πρώτο βήμα που θα πραγματοποιήσει ο Δημόκριτος. Το δεύτερο είναι τα κοινά ερευνητικά προγράμματα και αργότερα η κατασκευή προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας» κατέληξε ο κύριος Κανελλόπουλος κηρύσσοντας την έναρξη των εργασιών του Συμποσίου και παραδίδοντας τον λόγο στον πρόεδρο του Συνδέσμου Βιομηχανιών Πλαστικών Ελλάδας, Ιωάννη Κασελίμη.

Ιωάννης Κασελίμης - Πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Πλαστικών Ελλάδας

Πλαστικά και περιβάλλον. ΄Ωρα ευθύνης για τις βιομηχανίες πλαστικών

«Τα πλαστικά προϊόντα χρήσιμα, πρακτικά λειτουργικά και φθηνά. Δίπλα στην νοικοκυρά, στον επαγγελματία, στον μεταφορέα, στην Βιομηχανική παραγωγή, στον επιστήμονα, τον ερευνητή. Όταν χρησιμοποιούμε πλαστικές συσκευασίες για μεταφορές αγαθών, μεταφέρουμε πράγματι αγαθά αφού οι συσκευασίες δεν ξεπερνούν το 3,6% του συνολικού βάρους. Όταν μεταφέρουμε αγαθά με εναλλακτικές των πλαστικών συσκευασίες μεταφέρουμε αγαθά και συσκευασίες αφού αυτές ξεπερνούν το 36% του συνολικού βάρους. Όταν τα αεροπλάνα είναι φτιαγμένα με πάρα πολλά εξαρτήματα από πλαστική ύλη είναι ελαφρά και διαθέτουν την ισχύ τους κυρίως για μεταφορά επιβατών · όταν είναι φτιαγμένα με εναλλακτικά βαριά εξαρτήματα διαθέτουν πολύ μεγαλύτερο μέρος της ισχύος τους για να κινήσουν το ίδιο τους το σώμα. Όταν χρησιμοποιούμε πλαστικούς σωλήνες για την μεταφορά πόσιμου νερού, αλλά και επικίνδυνων υγρών δεν κινδυνεύουμε να μολυνθεί το νερό από την διάβρωση του σωλήνα, δεν κινδυνεύουμε τα επικίνδυνα απόβλητα να μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα, δεν θέτουμε σε κίνδυνο ούτε την χλωρίδα ούτε την πανίδα. Χρησιμοποιώντας πλαστικές συσκευασίες στα τρόφιμα εξασφαλίζουμε την διατήρησή τους για μεγάλο χρόνο με ασφάλεια, ενώ η αλλοίωσή τους δεν ξεπερνά το 2,5%.

Αντίθετα τα τρόφιμα που δεν χρησιμοποιούν πλαστικές συσκευασίες ξεπερνούν σε αλλοίωση το 35%. Οι πλαστικές σύριγγες μιας χρήσης έχουν σώσει εκατομμύρια ζωές και έχουν ανακουφίσει τους γιατρούς. Τα πλαστικά εξαρτήματα σε ευαίσθητα όργανα του σώματος έδωσαν μακροζωία και ευτυχία σε συνανθρώπους μας. Είμαστε επομένως μπροστά σε ένα πολύ καλό υλικό; Σίγουρα ναι. Είναι όμως όσα αναφέραμε εκείνα και μόνον εκείνα τα χαρακτηριστικά που καθορίζουν την ταυτότητα των πλαστικών; Σίγουρα όχι.

Το πολύ χρήσιμο αυτό υλικό έχει και μιαν άλλη όψη, μίαν όψη με μειονεκτήματα, μίαν όψη την οποία πρέπει να αντιμετωπίσουμε με αντικειμενικότητα, με σοβαρότητα και ειλικρινή διάθεση να επιζητήσουμε λύσεις. Τα πλαστικά δεν βρίσκονται μόνον δίπλα μας στην καθημερινότητα για να μας βοηθήσουν · βρίσκονται και δίπλα μας με μορφή απόβλητων μετά την χρήση τους στους δρόμους, στα δάση, στις παραλίες, στις θάλασσες. Γίνονται αιτία να πεθάνουν πουλιά και ψάρια. Γίνονται αιτία για αισθητική ρύπανση του περιβάλλοντος, είτε είναι παραπεταμένα σε δρόμους και δάση είτε επιπλέουν στην θάλασσα. Εάν κάποιος δεν τα μετακινήσει μπορούμε να τα βλέπουμε εκεί για αρκετά χρόνια. Όμως τα πλαστικά έφθασαν από μόνα τους εκεί; Μένουν από μόνα τους εκεί να ρυπαίνουν το περιβάλλον και την αισθητική μας; Είναι βέβαιο ότι δεν ευθύνονται τα πλαστικά, αλλά ο άνθρωπος και η συμπεριφορά του. Είναι ο τρόπος που ο άνθρωπος τα μεταχειρίζεται μετά την χρήση τους. Ένας τρόπος επιπόλαιος, αδικαιολόγητος και εγκληματικός. Ας αναλογιστούμε τι θα συμβεί εάν όλοι μας εγκαταλείψουμε τα αυτοκίνητά μας μετά την χρήση τους στους δρόμους και στις πλατείες, τα άχρηστα καράβια μεσοπέλαγα, τα πεθαμένα αεροπλάνα στους διαδρόμους προσγείωσης και απογείωσης. Δεν τα διανοούμεθα αυτά και προς αποφυγή τους έχουν θεσπισθεί νόμοι. Πρέπει κάτι ανάλογο να κάνουμε και για την διαχείριση των πλαστικών μετά την χρήση τους. Εμείς οι βιομηχανίες των πλαστικών τόσο σε παγκόσμιο όσο και σε Εθνικό, αλλά και τοπικό επίπεδο πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες. Να γίνουμε μπροστάρηδες και να παρασύρουμε τις κοινωνίες μαζί μας ώστε τα χρήσιμα αυτά προϊόντα να παύσουν μετά την χρήση τους να είναι στο μάτι του κυκλώνα και να στρέφεται η Κοινή Γνώμη εναντίον τους. Η ευρύτατη χρήση τους (αποτελούν το 40% του συνόλου των συσκευασιών) πέρα από τους πολλούς φίλους έχει και πάρα πολλούς ενδιαφερόμενους, οι οποίοι προσδοκούν σε οφέλη από την μείωση της χρήσης τους. Ας δούμε λοιπόν το πρόβλημα κατάματα και όχι να επικεντρωνόμαστε στην καλή τους πλευρά, η οποία μας παρέχει οφέλη. Οι βιομηχανίες των πλαστικών δεν είναι το πρόβλημα· είναι όμως σημαντικός συντελεστής της λύσης του και πρέπει να δραστηριοποιηθούν με ιδιαίτερη σοβαρότητα στον τομέα αυτό. Εάν μείνουμε απαθείς και θεωρούμε ότι άλλοι φορείς έχουν την ευθύνη για την διαχείριση των πλαστικών μετά την χρήση τους θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο λάθος, το οποίο όσο περνά ο καιρός θα γίνεται και δυσκολότερα αναστρέψιμο. Εάν δεν κάνουμε τίποτα, τότε ας ετοιμαζόμαστε για το μνημόσυνο των πλαστικών γιατί ο θάνατός τους θα είναι δεδομένος. Η διαχείριση των πλαστικών μετά την χρήση τους θα πρέπει να αποτελέσει μέρος του κόστους παραγωγής τους και θα πρέπει για την κάθε επιχείρηση πλαστικών να έχει την ίδια βαρύτητα που έχει η παραγωγή, η πώληση και η διάθεση του προϊόντος. Υπάρχουν πάρα πολλοί τομείς που πρέπει να στρέψουμε μέρος της δραστηριότητάς μας ώστε να ελαχιστοποιήσουμε τις συνέπειες που επιφέρουν τα πλαστικά στην ζωή μας μετά την χρήση τους. Θα αναφέρω μερικούς από αυτούς και είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν ακόμη περισσότεροι που κάθε ένας από εμάς που ασχολούμεθα με παραγωγή και εμπορία πλαστικών μπορεί κατά περίπτωση να εξειδικεύσει.

Η διαπαιδαγώγηση των παιδιών σε πολύ μικρή ηλικία τόσο στο σπίτι όσο και στο Δημοτικό σχολείο.

Τέτοια προγράμματα που δεν έχουν κόστος ούτε χρειάζονται ειδικούς εάν εφαρμοστούν συστηματικά αλλάζουν τις κοινωνίες μας μέσα σε λίγα χρόνια. Μια απλή επισήμανση: «δεν πετάμε το ποτήρι, την σακούλα, το καλαμάκι κ.λπ. αλλά αφού τα συγκεντρώσουμε τα αποθέσουμε στους μπλε κάδους» μπορεί να γίνει από τους γονείς, από τα μεγαλύτερα αδέλφια, τους δασκάλους και ούτω καθεξής.

Η διαπαιδαγώγηση των μεγάλων είναι και πολύ πιο δύσκολη και χρειάζεται χρόνο. Αυτός που ανοίγει το παράθυρο του αυτοκινήτου και πετάει το ποτηράκι του φραπέ το κάνει επειδή θέλει καθαρό το αυτοκίνητό του. Έχει όμως μίαν περιορισμένη πολιτιστική κουλτούρα αφού δεν έχει καταλάβει ότι εκτός από το αυτοκίνητό του και ο δρόμος και η πλατεία δικά του είναι και αυτά και πρέπει να τα φροντίσει ώστε και αυτά να μείνουν καθαρά. Ούτε δύσκολο είναι, αλλά είναι και χρέος για κάθε βιομηχανία πλαστικών να αναπτύξει τέτοιες δραστηριότητες στο τοπικό επίπεδο που δραστηριοποιείται.

Η τοπική αυτοδιοίκηση, πρέπει να εξασφαλίσει επαρκείς και κατάλληλους κάδους απορριμμάτων και ανακύκλωσης ώστε τίποτε να μην μένει εκτεθειμένο εκτός κάδων και να είναι έρμαιο μικρών ζώων και καιρικών συνθηκών. Οι πλαστικές σακούλες που επιπλέουν στις θάλασσες δεν είναι μόνο αυτές που εγκαταλείφθηκαν στην παραλία μετά το μπάνιο, αλλά και αυτές που γεμάτες με σκουπίδια έμειναν έξω από τους επίσης γεμάτους και λιγοστούς κάδους απορριμμάτων που είναι εγκατεστημένοι στις παραλίες.

Όταν το περιεχόμενό τους από σκουπίδια χύθηκε στην θάλασσα μολύνοντας τα σπλάχνα της έμειναν αυτές μόνες τους να επιπλέουν και να δίνουν λαβή στους «προστάτες» του περιβάλλοντος να βγάζουν πύρινες ανακοινώσεις για το πόσοι είναι οι τόνοι πλαστικών σακουλών που επιπλέουν στην Μεσόγειο –λες και μπόρεσαν να τους μετρήσουν- και να μην βγάζουν άχνα για το περιεχόμενο αυτών των σακουλών και την αρνητική συμβολή του στον βιότοπο των θαλασσών, αλλά και στον τουρισμό.

Οι ασφαλείς χώροι ταφής, καύσης και εν γένει διαχείρισης απορριμμάτων και όχι οι ακατάλληλες και πρόχειρες χωματερές οι οποίες στην πρώτη καταιγίδα παραδίδονται αμαχητί και το περιεχόμενό τους καταλήγει στις θάλασσες και στα ποτάμια.

Θα αναρωτηθεί κανείς ¨μα η κατάσταση βελτιώνεται με τόσα απλά μέτρα; ¨Σίγουρα ναι. Δυστυχώς στις μέρες μας, στις μέρες τις ιλιγγιώδους ανάπτυξης η παγκόσμια κοινωνία και ιδιαίτερα η χώρα μας καταναλώνονται σε μεγαλοστομίες ενώ θα έπρεπε να επικεντρώνονται στην εφαρμογή απλών και αποτελεσματικών πρακτικών. Οι βιομηχανίες των πλαστικών έχουν χρέος και συμφέρον να παρακολουθούν αλλά και να ενισχύουν τέτοιες απλές δραστηριότητες. Επίσης οφείλουν να ευνοούν, αλλά και να συμβάλουν στην δημιουργία και ανάπτυξη μηχανισμών ανακύκλωσης ώστε η διαχείριση των αποβλήτων συσκευασιών να αναβαθμιστεί. Στην χώρα μας η ανακύκλωση πλαστικών συσκευασιών είναι γύρω στο 12%, την στιγμή που το ποσοστό αυτό στις Σκανδιναβικές χώρες, την Γερμανία και την Ελβετία είναι κοντά στο 100% και σε πολλές άλλες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης είναι κοντά στο 95%. Στην χώρα μας επομένως υπάρχει έδαφος για βελτίωση και εμείς δεν πρέπει να μείνουμε αμέτοχοι σε αυτό. Η EuPC έχει αναπτύξει ένα ελπιδοφόρο πρόγραμμα το «Waste Free Oceans» project το οποίο θα σας αναλύσει λίγο αργότερα ο κος Bernard Merkx, το οποίο είναι ένα πολλά υποσχόμενο πρόγραμμα, αλλά χρειάζεται υποστήριξη τόσο σε Εθνικό όσο και τοπικό επίπεδο. Η εφαρμογή ενός τέτοιου προγράμματος π.χ. στα Κυκλαδίτικα νησιά θα έκανε τις παραλίες μας ομορφότερες, τον τουρισμό μας ελκυστικότερο και τους ψαράδες μας πλουσιότερους. Η Επίτροπος Αλιείας και Θαλασσίων Υποθέσεων η κα Δαμανάκη βρίσκεται σε στενή συνεργασία με την EuPC για την ανάπτυξη τέτοιων δραστηριοτήτων . Όλες οι Κυβερνήσεις αναπτύσσουν επίσης ανάλογες δράσεις. Οι χώρες της Νότιας Ευρώπης έχουν μείνει λίγο πίσω. Είναι επομένως ώρα ευθύνης, αλλά και δράσης για όλους. Για εμάς τις βιομηχανίες πλαστικών είναι και θέμα επιβίωσης.

Μαριατζιοβάνα Βετέρε - Εκπρόσωπος COREPLA από το ιταλικό κονσόρτσιουμ για την πλαστική συσκευασία και την διαχείριση απορριμμάτων

From Waste Management to Resource Management

«Από την διαχείριση αποβλήτων στην Διαχείριση Πρώτων Υλών»

Η κυρία Βετέρε άρχισε την ομιλία της λέγοντας ότι καταναλώνονται κάθε χρόνο 16 τόνοι αγαθών από κάθε άτομο στην Ευρώπη. Τα 6 απορρίπτονται και τα 3 καταλήγουν στους χώρους υγειονομικής ταφής. «Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα γιατί αυτά τα αγαθά δεν μπορούν να ανακυκλωθούν και να ανακτηθούν. Τα απορρίμματα συνεχώς αυξάνονται στην Ευρώπη. Θα πρέπει να βρούμε τρόπους να τα διαχειριστούμε καλύτερα. Στο άμεσο μέλλον θα αντιμετωπίσουμε πρόβλημα πηγών για να κατασκευαστούν αγαθά και έτσι θα πρέπει να βρούμε τρόπους ανακύκλωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έθεσε στόχους και αυτό βοηθά τα κράτη να τους εκπληρώσουν. Η νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεωρεί ότι ο παραγωγός έχει μεγάλη ευθύνη για τα απορρίμματα. Θα πρέπει να σχεδιάζει προϊόντα έχοντας κατά νου να είναι εύκολα ανακυκλώσιμα» σχολίασε η κυρία Βετέρε αναφέροντας τους στόχους που έχουν τεθεί. Ο στόχος ανακύκλωσης στα όρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν 22,5% για το 2008 και φτάνει στο 50% για το 2020. Για την Ιταλία, την χώρα όπου δραστηριοποιείται η COREPLA, τέθηκε το 26 % . Η κυρία Βετέρε τόνισε ότι οι εταιρείες θα πρέπει να σχεδιάζουν τα προϊόντα τους με μια περιβαλλοντική ευαισθησία, οι συσκευασίες τους να είναι πλήρως ανακυκλώσιμες έτσι ώστε να διευκολυνθεί η αλυσίδα της ορθής διαχείρισης των πλαστικών απορριμμάτων. Η εκπρόσωπος της COREPLA ανέφερε ότι στην Ευρώπη χρησιμοποιούνται αυτή την εποχή τρεις διαφορετικοί τρόποι ανακύκλωσης. «Η COREPLA συμμετέχει στην EPRO, που είναι ο Σύνδεσμος διαχείρισης πλαστικών απορριμμάτων, που έχει ως στόχο την ανταλλαγή εμπειριών και την βελτιστοποίηση της συλλογής αποβλήτων. Θα πρέπει να μειώσουμε τα απορρίμματα και για να γίνει πιο εύκολο αυτό θα πρέπει να φροντίσουμε να υπάρξει μια φιλική προς το περιβάλλον συσκευασία. Ελαφριές συσκευασίες, καταναλωτική ευαισθησία είναι τα κύρια σημεία που θα πρέπει να προσεχθούν για να επιτευχθεί ο στόχος» σχολίασε η κυρία Βετέρε, που αποκάλυψε ότι αυξάνεται ετησίως η συλλογή των οικιακών απορριμμάτων στην Ιταλία. Από τους 110 εκατομμύρια τόνους το 1998 έφτασαν τους 648 εκ. τόνους το 2010. Το 42% της συλλογής αφορά το πλαστικό φίλμ ενώ το 28% είναι PET. Επίσης το 2010 στην Ιταλία η ανάκτηση ενέργειας από τα απορρίμματα έφτασε το 57% και η ανακύκλωση το 43 % ενώ εκτιμάται ότι το 2011 η ανάκτηση ενέργειας θα φτάσει στο 60%, αφήνοντας την ανακύκλωση στο 40%. Η κυρία Βετέρε επεσήμανε ότι η ανάκτηση ενέργειας είναι η λύση για τα μη ανακυκλώσιμα υλικά. «Οι τιμές των πρώτων υλών ανεβαίνουν συνεχώς από το 2005. Αυτό καταδεικνύει πόση σημαντική είναι η ανακύκλωση και η επαναχρησιμοποίηση. Η βιομηχανία ανακύκλωσης έγινε ένας πολύ σημαντικός οικονομικός τομέας με αρκετές καινοτομίες. Το μεγάλο όφελος της ανακύκλωσης στην Ιταλία ήταν η εξοικονόμηση ενέργειας και η μείωση των αερίων του θερμοκηπίου. Η ανακύκλωση πλαστικών είχε θετικό αντίκτυπο στην κλιματική αλλαγή. Συνολικά 23 χώρες κατόρθωσαν να εκπληρώσουν τον στόχο του 22,5 % και έξι απέτυχαν, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. Η ανακύκλωση και η κομποστοποίηση είναι το μέλλον. Είναι μια νέα βιομηχανία, χρειάζεται καλή συνεργασία, πρακτικές λύσεις και ανταλλαγές εμπειριών προκειμένου να απαντηθούν οι μελλοντικές προκλήσεις» κατέληξε η κυρία Βετέρε παραδίδοντας την σκυτάλη του λόγου στον συμπατριώτη της, καθηγητή Έμο Κιελίνι.

Έμο Κιελίνι – καθηγητής του τμήματος Χημείας και βιομηχανίας του πανεπιστημίου της Πίζας.

Plastics Waste Management

«Διαχείριση πλαστικών αποβλήτων – πως τα ύδρο και όξο – βιοδιασπώμενα πλαστικά μπορούν να περιορίσουν την ρύπανση»

Ευχαριστώντας για την πρόσκληση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Πλαστικών Ελλάδας ο καθηγητής Έμο Κιελίνι έδωσε το περίγραμμα της ομιλίας του. «Η αύξηση του πληθυσμού συνεχώς μεγαλώνει, όπως και οι απαιτήσεις για τρόφιμα και αγαθά τα οποία συσκευάζονται από πλαστικά» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κύριος Κιελίνι, ο οποίος ήταν σφόδρα επικριτικός για τα βιοπλαστικά. «Θα έπρεπε να απαγορευθεί η χρήση της λέξης βιοπλαστικών γιατί ουσιαστικά αυτή η έννοια συνιστά παραπλάνηση. Προσπαθούν να τα προωθήσουν ως δημιουργήματα που προέρχονται από την φύση». Ο κύριος Κιελίνι ανέφερε μάλιστα ότι πολλές φορές εκνευρίζεται με αυτή την τακτική. «Ξεχάστε αυτή την λέξη» ανέφερε χαρακτηριστικά λέγοντας ότι δημιουργήθηκε ένας ευρωπαϊκός Σύνδεσμος Βιοπλαστικών, τους οποίους χαρακτήρισε «ψεύτες. Είναι θέμα μάρκετινγκ, παίζουν ένα βρώμικο παιχνίδι», είπε χαρακτηριστικά. «Ο πληθυσμός αυξάνεται και αυτά τα υλικά επηρεάζουν την διατροφική αλυσίδα, μιας και χρησιμοποιούνται για την παραγωγή πλαστικών και όχι για να ικανοποιήσουν την πείνα του κόσμου. Θα τους χαρακτήριζα εγκληματίες». Ο κύριος Κιελίνι ανέλυσε διεξοδικά τα στατιστικά της παραγωγής πλαστικών τόσο παγκοσμίως, όσο και ειδικότερα στην Ευρώπη και ανέφερε ότι θα πρέπει να υπάρξει ανάκτηση ενέργειας, μηχανική και βιολογική ανακύκλωση για να διαχειριστεί επαρκώς το πρόβλημα των πλαστικών απορριμμάτων. «Η παραγωγή των πλαστικών παγκοσμίως αυξήθηκε από 1,5 εκατομμύρια τόνους το 1950 σε 330 εκατομμύρια το 2010» ανέφερε ο κύριος Κιελίνι, ο οποίος με μια σειρά διαφανειών, φωτογραφιών επέδειξε την αποτελεσματικότητα των πλαστικών με πρόσθετα ενώ γνωστοποίησε μια σειρά μετρήσεων με αναγνωρισμένες μεθόδους (standard methods) που επιβεβαιώνουν την βιοδιάσπαση των οξοβιοδιασπώμενων πλαστικών.

ASTM 06954-04. Οδηγός για έκθεση και πειραματισμό πλαστικών που διασπώνται στο περιβάλλον με συνδυασμό οξείδωσης και βιοδιάσπασης.

ASTM D7475-11. Πειραματική Μέθοδος προσδιορισμού της Αερόβιας Διάσπασης και Αναερόβιας Βιοδιάσπασης πλαστικών υλικών με συνθήκες χωματερής με επιταχυνόμενη διαδικασία.

BS 8472-11. Μέθοδοι για την Αξιολόγηση της Οξο-βιοδιάσπασης πλαστικών και της Φυτο-τοξικότητάς τους σε υπολείμματα από ελεγχόμενες εργαστηριακές συνθήκες.

«Τα πολυμερή είναι υλικά πολύ εύκολα στην χρήση τους, τα οποία γεννήθηκαν για να υπηρετούν όσο θα υπάρχουν» είπε ο εκ των βασκών ομιλητών του Συνεδρίου, Έμο Κιελίνι, ο οποίος ηγείται ενός μεγάλου ερευνητικού γκρουπ, που δραστηριοποιείται στην Πίζα. Ο κύριος Κιελίνι κατέληξε με τα συμπεράσματα του:

Τα πλαστικά είναι εύπλαστα υλικά και μετατρέπονται σε κάθε είδους χρήσιμα υλικά.
Η κατανάλωση πλαστικών αυξάνεται με την αύξηση του πληθυσμού και συνεπώς αύξηση ειδών καθημερινής χρήσης.
Τα πλαστικά σήμερα παράγονται για να χρησιμοποιηθούν όσο είναι χρήσιμα, δηλαδή έχουν μεγάλη διάρκεια χρήσης.
Η ισορροπημένη διαχείριση των πλαστικών απορριμμάτων με τα άλλα στερεά απορρίμματα πρέπει θεσμικά να επιβληθεί.
Η καύση των πλαστικών για την παραγωγή ενέργειας, η μηχανική ανακύκλωση και η λιπασματοποίηση πρέπει να συνυπάρχουν.
Η παραγωγή πολυμερών από ανανεώσιμες πηγές πρέπει να επανεξετασθεί. Δευτερογενή και τριτογενή υλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πρώτες ύλες.
Για τα βιο-βασιζόμενα πλαστικά η αναλογία κόστους/ωφέλειας πρέπει να βελτιωθεί.
Η παραγωγή πλαστικών (petropolymers) φιλικών στο περιβάλλον πρέπει να συνεχισθεί.
Η αναζήτηση εναλλακτικών πηγών ενέργειας πρέπει να συνεχισθεί.
Τα υδρο- και οξο-βιοδιασπώμενα πλαστικά πρέπει να συνεργαστούν για αμοιβαίο όφελος» ανέφερε ο κύριος Κιελίνι, ο οποίος ερωτώμενος για τα βιοπλαστικά δεν δίστασε να αναφερθεί σε «μαφία του μάρκετινγκ η οποία προωθεί τα βιοπλαστικά» κάτι που όπως είπε μπορεί να αποδείξει αν του ζητηθεί.

Μπέρναρντ Μερξ - Πρόεδρος European Plastics Recyclers.

«Στον δρόμο για μια Ευρωπαϊκή Ένωση Ανακύκλωσης»

Στο βήμα των ομιλητών ανέβηκε εν συνεχεία ο πρόεδρος των Ευρωπαίων Ανακυκλωτών, Μπέρναρντ Μερξ, ο οποίος ανέλυσε λεπτομερώς το οργανόγραμμα της Ένωσης, στο οποίο συμμετέχουν περίπου 3000 εταιρείες. «Βρισκόμαστε σε έναν κόσμο που αλλάζει συνεχώς και εργαζόμαστε για μια κοινωνία που θα έχει συνείδηση ανακύκλωσης. Για να το πετύχουμε αυτό χρειαζόμαστε νομοθετικά εργαλεία γιατί χωρίς αυτά δεν μπορεί να επιτευχθεί τίποτα. Το κέρδος δυστυχώς έχει αποδειχθεί εμπράκτως ότι είναι σημαντικότερο από το περιβάλλον. Η Ευρώπη όμως έχει 3 προτεραιότητες ως το 2020. Έξυπνη, βιώσιμη και ατομική ανάπτυξη. Η στρατηγική για τις πρώτες ύλες είναι να υπάρχει παγκόσμια πρόσβαση σε αυτές και παράλληλα να κλιμακωθεί η ανακύκλωση αλλά και η αποτελεσματικότητα των υλικών. Υπάρχει άμεση ανάγκη για να επικεντρώσουμε στην ανακύκλωση. Ιδίως στην πλαστική συσκευασία, που καταλαμβάνει το 60% της παραγωγής πλαστικών. Η Γερμανία ηγείται στην προσπάθεια νομοθετημάτων» είπε ο κύριος Μέρξ, ο οποίος αναρωτήθηκε φωναχτά γιατί στοχοποιούνται τα πλαστικά; «Εξαιτίας της μόλυνσης στην θάλασσα, στους δρόμους, γεγονότων που είναι ορατά στα μάτια των ανθρώπων» απάντησε για να αναφερθεί στην κακή απόδοση της χώρας μας στην ανακύκλωση. «Η Ελλάδα δεν τα πηγαίνει καλά στην εκπλήρωση των στόχων ανακύκλωσης. Η EUPR ζητά διαφάνεια και επικέντρωση στο εθνικό σύστημα συλλογής για την πραγματική εκπλήρωση των στόχων». Ο κύριος Μερξ τόνισε ότι συνολικά η Ευρώπη θα πρέπει να επενδύσει σε υψηλής ποιότητας υποδομές για την συλλογή και τον διαχωρισμό των υλικών. «Στην Γερμανία άρχισαν να επενδύουν πριν από 50 χρόνια, ενώ στην Αγγλία πριν 25. Αν θέλουμε να πάμε προς μια κοινωνία ανακύκλωσης θα πρέπει να επενδύσουν και οι άλλες χώρες». Ο κύριος Μερξ ασχολήθηκε με τις συσκευασίες των πλαστικών προϊόντων αναφέροντας ότι ο σχεδιασμός τους θα πρέπει να γίνεται από τους κατασκευαστές έχοντας κατά νου ότι αργότερα θα πρέπει να ανακυκλωθούν. «Τα κακά σχεδιασμένα προϊόντα θα πρέπει όχι μόνο να αποθαρρύνονται αλλά και να επιβάλλονται πρόστιμα στους δημιουργούς τους» είπε ο κύριος Μερξ, πριν αναφερθεί στο ακανθώδες ζήτημα της εξαγωγής πλαστικών αποβλήτων στην Άπω Ανατολή. «Η EuPR απαιτεί να μειωθεί η εξαγωγή των πλαστικών απορριμμάτων στην Άπω Ανατολή και να βοηθηθούν οι τοπικές επιχειρήσεις. Οι εξαγωγές των πλαστικών απορριμμάτων αυξάνονται συνεχώς στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η μείωση των εξαγωγών εκτιμάται ότι θα δημιουργήσει 50000 δουλειές στην Ευρώπη και θα διασφαλίσει και άλλες τόσες δουλειές στην βιομηχανία επεξεργασίας. H EuPR καλωσορίζει κάθε νομοθεσία για το περιβάλλον και ζητά από τους νομοθέτες να προωθηθεί η χρήση της ανακύκλωσης». Ο κύριος Μερξ ανέφερε ότι τα διαφορά πλαστικά που ονομάζονται βιοπλαστικά είναι επικίνδυνα για το περιβάλλον και θέτουν εν αμφιβόλλω την μηχανική ανακύκλωση. «Οι αρχές θα πρέπει να δημιουργήσουν νόμους που θα κατηγοριοποιούν τα πλαστικά αυτά, έτσι ώστε να υπάρχει μετά σωστή διαλογή». Η θαλάσσια ρύπανση θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στην πλαστική βιομηχανία αν δεν την λάβουμε σοβαρά επεσήμανε ο κύριος Μερξ. «Είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα, που όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να ηγηθεί για την επίλυση του. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να υπάρξει ένα νομοθετικό πλαίσιο στην Ευρώπη. Το πρόβλημα θα επεκταθεί και στα ποτάμια και για αυτό θα πρέπει να ενεργοποιηθούμε άμεσα. Θα πρέπει να υπάρξουν μηνύματα στις συσκευασίες, που θα πρέπει να είναι 100% ανακυκλώσιμες, έτσι ώστε να δομηθεί μια κοινωνία με συνείδηση ανακύκλωσης» κατέληξε ο κύριος Μερξ.

Άντριου Μπάρκλεϊ –Πρόεδρος των bio based και biodegradable plastics της Βρετανικής Ένωσης Πλαστικών

Addressing the Issue of Plastics Littering

«Πλαστικά και Περιβάλλον».

Ο κύριος Μπάρκλεϊ άρχισε την ομιλία του αναφέροντας ότι ο βρετανικός σύνδεσμος είναι ο παλιότερος σύνδεσμος πλαστικών στην Ευρώπη. «Η ρύπανση από τα πλαστικά απορρίμματα είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα που συνεχώς αυξάνεται. Η Ευρώπη παράγει περίπου 27 εκατομμύρια τόνους πλαστικών αποβλήτων κάθε χρόνο, εκ των οποίων οι 515 χιλιάδες προέρχονται από την Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat. Το πρόβλημα αρχίζει από την αποτυχία του ανθρώπου να διαχειριστεί τα πλαστικά απορρίμματα. Σε έναν ιδεατό κόσμο δεν θα υπήρχε αυτό το πρόβλημα. Τα όξο βιοδιασπώμενα πλαστικά εμφανίζονται ως η καλύτερη λύση για το πρόβλημα της ρύπανσης τόσο στην γη όσο και στην θάλασσα. Θα πρέπει όμως να υπάρξουν νομοθετήματα και διαπαιδαγώγηση του κόσμου για να μειωθεί η ρύπανση. Οι μύθοι που περιβάλλουν την τεχνολογία είναι ότι είναι επικίνδυνα προϊόντα., ότι η βιοδιασπασιμότητα δεν λειτουργεί. Όλοι αυτοί οι μύθοι θα ξεδιαλυθούν όταν θα αρχίσουν να κατανοούν καλύτερα την τεχνολογία. Τα οξο βιοδιασπώμενα πλαστικά δημιουργήθηκαν για να ελέγξουν την αλόγιστη ρύπανση των πλαστικών. Η ρύπανση είναι ένα πρόβλημα που αυξάνεται και θα πρέπει να δοθεί λύση. Τα όξο βιοδιασπώμενα είναι η καλύτερα τεχνική λύση. Είναι ένα σημαντικό προϊόν επιλογής από την αγορά, που συνεχώς αυξάνεται» κατέληξε ο κύριος Μπάρκλεϊ, ο οποίος είχε διαφωνία με τον κύριο Μπέρναρντ Μερξ, ο οποίος είπε ότι τα οξο βιοδιασπώμενα δεν είναι λύση κατά την άποψη του. Η κυρία Βετέρε ρώτησε αν μπορούν να ανακυκλωθούν τα πλαστικά με τα οξο βιοδιασπώμενα πλαστικά και ο κύριος Μπάρκλεϊ απάντησε άμεσα, ρητά και κατηγορηματικά «ναι».

Κώστας Κολλιόπουλος -Χημικός Μηχανικός Plastico ΕΠΕ

«Η συμβολή της διαχείρισης Ανακυκλώσιμων πλαστικών στην ανάπτυξη της οικονομίας και το περιβάλλον».

«Ο κύριος Μερξ και η κυρία Βετερε κάλυψαν εν πολλοίς τα όσα είχα να πω» σχολίασε ο κύριος Κώστας Κολλιόπουλος στην ομιλία του. «Θα αναφερθώ όμως για το πώς αυτή η βιομηχανία μπορεί να φέρει ανάπτυξη στην Ελλάδα αυτές τις κρίσιμες στιγμές που περνάμε». Ο κύριος Κολλιόπουλος ανέλυσε τα συγκριτικά μεγέθη της ανακύκλωσης στην Ελλάδα. «Η συμβολή της διαχείρισης των ανακυκλώσιμων πλαστικών στην ανάπτυξη της οικονομίας και το περιβάλλον θα είναι σημαντική». Ο κύριος Κολλιόπουλος ανέπτυξε τα οφέλη στην οικονομία από την παραμονή και επεξεργασία της ανακύκλωσης στην Ελλάδα, τα οποία θα είναι τα : «έσοδα από την φορολόγηση, έσοδα συνεργαζόμενων επιχειρήσεων, την διατήρηση και την αύξηση θέσεων εργασίας, τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων». Θα πρέπει να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη σχολίασε ο κύριος Κολλιόπουλος, ο οποίος ανέφερε ότι: «είμαστε στην καρδιά της ανάπτυξης και δεν έχουμε καμιά βοήθεια, θα πρέπει να γίνουν επενδύσεις σε μονάδες συλλογής και επεξεργασίας, να αυξηθούν οι ποσότητες και τα ποσοστά ανακύκλωσης από τον υγιή ανταγωνισμό, να γίνουν νέες εφαρμογές προϊόντων και να αυξηθούν οι εξαγωγές προϊόντων λόγω ανταγωνιστικότητας κόστους. Θα πρέπει να εξοικονομηθεί η ενέργεια από την αξιοποίηση ανακυκλώσιμων προϊόντων» σχολίασε ο κύριος Κολλιόπουλος καταλήγοντας με τις προτάσεις των ανακυκλωτών. «Θα πρέπει επιτέλους η πολιτεία να λάβει απόφαση για την αξιοποίηση των ανακυκλώσιμων υλικών στην Ελλάδα. Να υπάρξει συνεργασία φορέων στην αλυσίδα ανακύκλωσης πλαστικών, άμεση πρόσβαση στα στοιχεία εγκεκριμένων συστημάτων, πιστοποίηση αποδεκτών και στην διακίνηση υλικών και κατάρτιση προδιαγραφών υλικών από τα ΚΔΑΥ»

Χημικός μηχανικός, Διευθύνων Σύμβουλος ESTROCHEM SA- Εκπρόσωπος ECVM, Σεραφείμ Ζιώμας

Εθελοντική Δέσμευση VINYL 2010

«Εθελοντική Δέσμευση VINYL 2010»

«Θα συμφωνήσω με την αρχική εκτίμηση του κυρίου Κασελίμη, ότι δημιουργούμε υλικά που τα χειρίζονται κάκιστα οι καταναλωτές και στο τέλος τα πληρώνουν τα υλικά» άρχισε την ομιλία του ο κύριος Σεραφείμ Ζιώμας. «Θα πρέπει να ευαισθητοποιηθεί η κοινή γνώμη, η οποία θεωρεί: τα Χημικά = δηλητήρια, την Βιομηχανία = ρύπανση και τα πλαστικά = ρυπαντές» ανέφερε ο κύριος Ζιώμας, του οποίου η ομιλία του είχε να κάνει με το PVC. «Είναι ένα από τα παλιότερα υλικά, που έχει συκοφαντηθεί πάρα πολύ. Σήμερα με το πρόβλημα της κρίσης του πετρελαίου, αν κάποιος επιστήμονας ανακάλυπτε το PVC πιθανόν να έπαιρνε και νόμπελ γιατί εξαρτάται μόλις κατά 50% από τα παράγωγα του πετρελαίου. Κάποτε υποστήριζαν ότι το PVC δεν μπορεί να ανακυκλωθεί» ανάφερε ο κύριος Ζιώμας, ο οποίος αναφέρθηκε για την «Vinyl». «Η εθελοντική δέσμευση που έκανε η βιομηχανία του PVC υπεγράφη τον Μάρτιο του 2000, αναθεωρήθηκε το 2001 και αναβαθμίστηκε το 2006. Βασικός Στόχος αυτής της δέσμευσης ήταν η ανακύκλωση 200 000 τόνων απορριμμάτων PVC σε ετήσια βάση ως το 2010. Άλλοι στόχοι ήταν η άμεση κατάργηση σταθεροποιητών με βάση το Κάδμιο. Η σταδιακή κατάργηση των σταθεροποιητών με βάση τον μόλυβδο, η αξιολόγηση των κινδύνων των φθαλικών πλαστικοποιητών, η συμμόρφωση στις συνθήκες παράγωγης του ECVM και ο κοινωνικός διάλογος. Τα σημαντικά χαρακτηριστικά της εθελοντικής δέσμευσης ήταν η συμμετοχή των παραγωγών πρώτων υλών και των μετατροπέων». Ο κύριος Ζιώμας αποκάλυψε τα στοιχεία της επιτυχίας του προγράμματος. «Οι 260 842 τόνοι ανακυκλωμένου προϊόντος το 2010 ξεπέρασε τον στόχο, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής τεχνολογίας και της βιομηχανίας ανακύκλωσης. Καταργήθηκε το Κάδμιο και αποσύρεται ο μόλυβδος ως το 2015. Δημοσιεύθηκε η αξιολόγηση κινδύνου των φθαλικών πιστοποιητών και πιστοποιήθηκε η συμμόρφωση με τους όρους παραγωγής. Η Εθελοντική δέσμευση ήταν ένα επιτυχές παράδειγμα αυτορρύθμισης της βιομηχανίας στην πράξη. Από την Vinyl 2010 πλέον πάμε στην Vinyl Plus. Από το 2009 άρχισε η ανάπτυξη απόψεων. Δόθηκε έμφαση στην αειφορία, την διαφάνεια, τον εξωτερικό έλεγχο, την διεύρυνση της συμμετοχής όλων των παραγόντων. Πλήρης ανάπτυξη και συνεργασία με τα εμπλεκόμενα μέρη αλλά και δραστηριοποίηση της βιομηχανίας». Οι στόχοι της Vinyl Plus είναι περίπου 30 και οργανώθηκαν γύρω από 5 προκλήσεις για το PVC. Ανακύκλωση, ασφαλείς διεργασίες και προϊόντα, αποδοτικότητα των διαδικασιών, επίγνωση της αειφορίας και ανοικτή επικοινωνία. «Στόχοι είναι: η ανακύκλωση 800 000 τόνων PVC μέχρι το 2020, η διαχείριση νομοθετικών και μη νομοθετικών γραμμών αποβλήτων, η ανακύκλωση προς ενίσχυση της ελκυστικότητας του προϊόντος, η απόσυρση των παραδοσιακών προσθέτων, τα οποία περιορίζονται από τους κανονισμούς». Ο κύριος Ζιώμας κατέληξε ότι οι: «στόχοι είναι φιλόδοξοι αλλά η βιομηχανία PVC δεσμεύεται πλήρως να τους κάνει πράξη» είπε πριν αρχίσει η ενδιαφέρουσα κουβέντα στο στρογγυλό τραπέζι, υπό τον συντονισμό του επιστημονικού συμβούλου του Συνδέσμου Βιομηχανιών Πλαστικών Ελλάδας, Νίκου Κατσαρού.

Στρογγυλό Τραπέζι

Συμπερασματικά ο πρόεδρος του ΣΒΠΕ, κύριος Κασελίμης επεσήμανε ότι το κύριο συμπέρασμα είναι πως την ευθύνη έχουν οι άνθρωποι και όχι τα υλικά. «Αν δεν βρούμε τρόπους να αναβαθμίσουμε την ανακύκλωση τότε θα «πνιγούμε» στα σκουπίδια που θα έχουμε δημιουργήσει εμείς» είπε πριν ο Καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Ανδρέας Ανδρεόπουλος, εκ των συμμετεχόντων στο στρογγυλό τραπέζι, πραγματοποιήσει μια ανασκόπηση για τα πλαστικά, υπενθυμίζοντας ότι η κριτική άρχισε την δεκαετία του 1970. «Διερωτάται κανείς γιατί τόσο μεγάλη επιθετικότητα προς τα πλαστικά; Οι αντίπαλοι κλάδοι εξακόντισαν τα πρώτα βέλη, επενδύοντας στο περιβάλλον με την βοήθεια ΜΚΟ. Είναι ασυγχώρητο όμως το κράτος να υιοθετεί άκριτα ορισμένους συλλογισμούς. Θεωρώ ότι η βιομηχανία των πολυμερών έχει δείξει μια θαυμαστή αυτόσυμμόρφωση, όπως αποδείχθηκε και στην προηγούμενη ομιλία του κυρίου Ζιώμα. Η ευελιξία του υλικού βοήθησε στην αυτοσυμμόρφωση αυτή. Θα ήθελα να συγχαρώ και τον Σύνδεσμο, ο οποίος με αυτές τις εκδηλώσεις έχει βοηθήσει στην επιμόρφωση» σχολίασε ο κύριος Ανδρεόπουλος παραδίδοντας τον λόγο στον γενικό διευθυντή της Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης. Ο κύριος Ραζής ευχαρίστησε για την πρόσκληση αν και εξέφρασε τον προβληματισμό του γιατί δεν έχουν γίνει πολλά βήματα στην σχέση του ΣΒΠΕ με την ΕΕΑΑ από την περσινή του παρουσία. «Ο σχεδιασμός, η λειτουργία και οι σχέσεις με τους φορείς και τους παράγοντες καθορίζουν την λειτουργία μας. Δεν είμαστε μια κερδοσκοπική υπηρεσία. Αυτό που με ρωτούν πολλοί είναι που καταλήγουν τα υλικά;. Καταλήγουν εκεί όπου έχουμε συμφωνήσει με την πολιτεία και αυτή με την Ε.Ε» ανέφερε ο κύριος Ραζής, ο οποίος αποκάλυψε ότι υπάρχουν αρκετές σκέψεις και προτάσεις για την βελτίωση της ανακύκλωσης στην Ελλάδα. «Αλλά χωρίς την πολιτεία φοβάμαι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα» κατέληξε ο κύριος Ραζής ανοίγοντας τον κύκλο των ερωτήσεων. Ο κύριος Κώστας Κολλιόπουλος ρώτησε την κύρια Βετέρε και τον κύριο Μερξ, ποια είναι η νομοθεσία που θα βοηθήσει την εκπλήρωση του στόχου της συλλογής των πλαστικών αποβλήτων και αν η COREPLA έχει οδηγηθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δίδει τα ανακυκλωμένα υλικά μόνο σε Ιταλούς . Η κυρία Βετέρε είπε κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχει τέτοιο θέμα ενώ ο κύριος Μερξ συμπλήρωσε ότι στην Ελλάδα θα υπάρχει πρόβλημα αν τα υλικά δοθούν μόνο σε Έλληνες. Ο κύριος Σεραφείμ Ζιώμας ρώτησε για τα υλικά που πηγαίνουν στην Άπω Ανατολή, αν χρησιμοποιούνται ξανά ή αφήνονται εκεί. «Μελετούμε τα στοιχεία του Eurostat και τα υλικά χρησιμοποιούνται ξανά αλλά ο τρόπος που χρησιμοποιούνται είναι πολύ υποβαθμισμένος σε σχέση με τα ευρωπαϊκά στάνταρ» απάντησε ο Μπέρναρντ Μερξ. Το μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ΣΒΠΕ, Γιώργος Κολιόπουλος ρώτησε τον κύριο Μερξ για τις νέες δουλειές που ανέφερε στην ομιλία και αν γίνεται κάτι νομοθετικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση; «Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα μέσω νομοθετημάτων, αλλά τους το επισημαίνουμε συνεχώς» απάντησε ο Μπερνάρντ Μερξ, ο οποίος ρώτησε τον κύριο Ραζή για το πώς λειτουργεί η ανακύκλωση στην Ελλάδα. «Ακολουθούμε το γαλλικό μοντέλο αλλά και τους κανόνες που έχει επιβάλλει η ελληνική πολιτεία» σχολίασε ο γενικός διευθυντής της ΕΕΑΑ. Ο κύριος Μερξ επεσήμανε ότι αν όλοι περιμένουμε από την Πολιτεία δεν θα γίνει τίποτα. «Είναι ώρα να δράσει η βιομηχανία πλαστικών για να υπάρξει αποτέλεσμα» είπε ο πρόεδρος της EuPR για να συμφωνήσει μαζί του ο κυρίος Ραζής, εξηγώντας όμως τις ελληνικές ιδιαιτερότητες. Τον λόγο έλαβε ο Θεόδωρος Μπουγάς από την Αρκαδική Ανακύκλωση. Σχολίασε ότι δεν υπάρχει για παράδειγμα ανακύκλωσης φιλμ στην Ελλάδα. «Η κακή ποιότητα των ανακυκλώσιμων υλικών είναι ο λόγος που χάνονται τα υλικά προς την Άπω Ανατολή». Ο κύριος Ζιώμας λαμβάνοντας και πάλι τον λόγο επεσήμανε πως : « η Ελλάδα φιγουράριζε τελευταία στους δείκτες ανακύκλωσης οπότε κάτι πρέπει να συμβαίνει, μιας και μας πέρασε και η Βουλγαρία» επεσήμανε ολοκληρώνοντας την ζωηρή κουβέντα και αφήνοντας την κατάληξη στον πρόεδρο του ΣΒΠΕ, Ιωάννη Κασελίμη. «Θέσαμε το πρόβλημα, πιστεύω ότι απολαύσαμε ενδιαφέρουσες ομιλίες και ανταλλάξαμε απόψεις. Να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας και λυπάμαι για την απουσία μη κυβερνητικών οργανώσεων, οι οποίες φαίνεται ότι αρέσκονται στον μονόλογο και όχι στον διάλογο και πλέον αμφιβάλλω αν τους ενδιαφέρει και το περιβάλλον» κατέληξε ο κύριος Κασελίμης, ο οποίος ανανέωσε το ραντεβού με τους παραβρισκόμενους για το επόμενο Συμπόσιο, που θα γίνει τον Φεβρουάριο του 2012 κατά την διάρκεια της έκθεσης Plastica, κλιμακώνοντας με αυτόν τον τρόπο την επιμορφωτική δράση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Πλαστικών Ελλάδας.